Τίποτα δεν είναι Δεδομένο...
Δεν το καταλαβαίνεις ούτε εσύ ούτε κανένας.. κι αν δεν έχεις ξεμείνει στη "στάση μοναξιάς", στη "στάση ανασφάλειας" δε θα το νιώσει πότε η ψυχούλα σου! Ποτέ! Ακούς; Ποτέ.. και θα 'σαι μάλλον απ' τους τυχερούς..
Εσύ δεν ξέρεις πως είναι να σ' αφήνουν να φεύγεις.. εσυ μόνο αφήνεις να φεύγουν.. δεν ξέρεις πως είναι να μην τρέχουν να σε βρουν, μόνο κοιτας πίσω σου και αγνοείς..
Δεν ξέρεις πως είναι ο πόνος της ερημιάς , της αγάπης που είχες βαθιά μέσα σου
να σιγοκαίει λίγο λίγο κάθε μέρα και τις νύχτες να γίνεται πυρκαγιά,ηφαίστειο, κόλαση..
Δεν ξέρεις πως είναι να είσαι χαμένος στο πλήθος, σε ένα πλήθος που δεν σ' αγγίζει..σ ένα πλήθος που ενώ κάποιος το γκρεμίζει για σένα συ χτίζεις πάνω στα συντρίμμια με δανεικά τούβλα για να κρύψεις αισθήματα που δεν τόλμησες ποτέ..
Τέτοιοι άνθρωποι τα 'χουν όλα δεδομένα στη ζωή τους και η μόνη ανασφάλεια τους είναι μήπως ισοπεδωθεί ο τοίχος που κρύβονται.. ενώ άλλοι δεν φοβούνται παρα μόνο τους εαυτούς τους γιατί αν διαλέξουν το δρόμο της φυγής δε θα ξανά γυρίσουν ποτέ πίσω.. θα πάρουν για τον δρόμο ένα σάκο με πληγές, αισθήματα και μια καρδιά κομμένη στα δυο που το ένα κομμάτι της θα 'ναι στα σκουπίδια μαζί με τόσα άχρηστα αντικείμενα..
Δεν έχει σημασία ποιος θα την βρει στα σκουπίδια.. φτάνει που έσπασε στα χέρια εκείνου που λατρεψε.. έσπασε έτσι απλά σαν μια μαριονέτα χωρίς σκοινιά...
Θα φύγει για πάντα με θλιμμένο το βλέμμα αλλά θα φύγει κι όταν συνειδητοποιήσεις την κενή θέση δίπλα σου..
Θα κλάψεις σιωπηλά, θα πνίγεσαι στο δάκρυ και δε θα μπορείς να κάνεις κάτι..
η καρδιά σου θα κοπεί στα δυο και θα βρεθεί στα σκουπίδια μα δεν θα κάνει παρέα με την άλλη μισή γιατί κάποιος τη βρήκε και την πήρε αγκαλιά..
Υ.Γ Φεύγουν οι άνθρωποι.. φεύγουν οι στιγμές.. φεύγει ο χρόνος και οι ευκαιρίες..
Δεν έρχονται ξανά! ΠΟΤΕ! Τα χάσατε όλα! Κερδίσατε!
Σέβη Βαρβαρούση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου