"Το αύριο βγαίνει από το σήμερα.. "

Γράφει η Σέβη Βαρβαρούση










Κουρασμένη ζωή

Μες τα φώτα που κάνουν σκιές στα σκοτάδια βουλιάζω κι απόψε.. νύχτες απορίας και σκέψης,συλλογισμού κ αυταπάτης..

Οι λέξεις δε βγαίνουν σε ήχο αλλά σε γραφή.. ακούω τη βροχή και κοιτάζω απ' το τζάμι σκεπτική.. τρέχει ο νους σε δρόμους με φωτιές..

Στα παγωμένα κεραμίδια στάζει βροχή απ' τα μάτια. Βγαίνω και 'γω να αγγίξω τις σταγόνες του ουρανού.. κάθισα στο χώμα, το βλέμμα χαμηλά, σκαλίζω ονόματα και στιγμές αμέτρητες στιγμές στο ταμπλό του ρολογιού..

Κάνω πίσω τους δείκτες και γυρίζω σε άλλες εποχές εκεί που υπήρχε γαλάζιο χρώμα, καθαροί ουρανοί και ήλιοι.. στα πρωινά του Απρίλη και στις νύχτες του Μάη, στα μεσημέρια καλοκαιριού, στα άγια καλοκαίρια με κόκκινο χρώμα σαν το κραγιόν που έγραψα αντίο σε εκείνα τα όνειρα..

Τόσα κύτταρα ξοδεύουμε κάθε μέρα για να μάθουμε πως το αύριο βγαίνει απ' το σήμερα.. μα φτάνει πια με τις ανησυχίες, γύρισα σπίτι, είπα καληνύχτα και κλείδωσα.. έπεσα για ύπνο, γύρισα πλευρό.. Αύριο πάλι..




Σέβη Βαρβαρούση