Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Μην θεωρείς τίποτα δεδομένο. Μίλα, πριν να αλλάξουν όλα!

Γραφει η Αννα Ελληνικακη







Ζούμε σε μια εποχή δύσκολη και χωρίς ελπίδα, χωρίς φως, ανήμποροι να υλοποιήσουμε τις επιθυμίες μας και όλα αυτά που θέλουμε να κάνουμε. Εύκολα θα έλεγα πως το μέλλον μας είναι δυσοίωνο και χωρίς να μπορούμε να το προβλέψουμε. Περιμένοντας την επόμενη μέρα με μια καινούργια περιπέτεια μαζί της. Νυχτώνει πάλι και ξανά από την αρχή.

Ανήμποροι να προγραμματίσουμε το οτιδήποτε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα λόγια του Χρόνη Μίσσιου, ότι: « Η ζωή μας, μια φορά μας δίνεται. Άπαξ, που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον, μ' αυτήν την αυτόνομη μορφή της, δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ».

Σε μια τέτοια εποχή όμως μάθαμε να αγωνιζόμαστε, να έχουμε όνειρα και να τα κυνηγάμε όπως είναι δυνατόν και με κάθε κόστος. Μάθαμε να είμαστε μαχητές και να αντιμετωπίζουμε όποια κατάσταση, εύκολη ή δύσκολη, μας χτυπήσει τη πόρτα. Μπορεί μέσα από αυτές τις δυσκολίες να χάσαμε τον εαυτό μας, να ξεχάσαμε τι θέλουμε και ακόμα ποιοι είμαστε και εμείς οι ίδιοι.

Μια σημαντική λεπτομέρεια όμως δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ. Να είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι. Άνθρωποι και όχι μηχανές. Όχι ρυθμισμένα ρομποτάκια υποταγμένα και προγραμματισμένα να εκτελέσουν οποία εντολή τους δοθεί. Είμαστε άνθρωποι με καρδιά και ψυχή. Μια καρδιά που έχει αισθήματα και νιώθει, και μια ψυχή που λαχταράει να ζήσει χιλιάδες πράγματα. Και πρέπει να εκφράζουμε αυτά τα αισθήματα και να μην αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα.

Πρέπει να ζούμε και να μην παίρνουμε τίποτα για δεδομένο. Να λέμε καλημέρα, καλησπέρα, ευχαριστώ και παρακαλώ. Να χαμογελάμε και να είμαστε ευγενικοί. Μα πάνω από όλα να λέμε Σ’ΑΓΑΠΩ στα άτομα που έχουμε καθημερινά δίπλα μας και που ΝΑΙ, τα θεωρούμε δεδομένα. Ναι, εντάξει, είμαστε σίγουροι πως θα τους δούμε ξανά και αύριο και μεθαύριο, και όλο το αφήνουμε για την επόμενη μέρα, στοιβάζοντας μέσα μας όλα αυτά τα λόγια τυλιγμένα με τόσο όμορφα συναισθήματα, αλλά όπως προανέφερα το μέλλον είναι αβέβαιο και δεν μπορούμε να το μαντέψουμε.
"Ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο" που λέει και ο απλός ο κόσμος.

Κι αν είσαι απροετοίμαστος ;; Και δεν έχεις πει όλα εκείνα που ήθελες και που ένιωθες τόσο καιρό, μετά δεν θα σε τρώνε οι τύψεις και η έγνοια γιατί δεν το είπες τη στιγμή που το ένιωσες; Τη στιγμή που το ήθελες πραγματικά; Γιατί άργησες τόσο πολύ; Άλλωστε, καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που είπες ή που έκανες παρά για το αντίθετο.

Μίλα, λοιπόν δεν σου κοστίζει τίποτα. Είναι το μόνο που δεν μας έχουν κλέψει ακόμα. Και αυτό είναι που μας καθορίζει, προσαρμόζει και το χαρακτήρα μας και μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα δημιουργήματα του κόσμου όλου, γι'αυτό λοιπόν εκμεταλλεύσου το με κάθε δυνατό τρόπο, και προσπάθησε να κάνεις χαρούμενους τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου γιατί δεν ξέρεις και για πόσο καιρό ακόμα θα τους έχεις δίπλα σου, όσο μακάβριο και αν "ακούγεται", αυτή είναι όμως η αλήθεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου